بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِ?مِ
إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِ? لَ?ْلَةِ الْقَدْرِ (?)
وَ ما أَدْراکَ ما لَ?ْلَةُ الْقَدْرِ (?)
لَ?ْلَةُ الْقَدْرِ خَ?ْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ (?)
تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فِ?ها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ (?)
سَلامٌ هِ?َ حَتَّ? مَطْلَعِ الْفَجْرِ (?)
عظمت و فض?لت ا?ن شب بر سا?ر شبها را از ا?ن امور م?توان به دست آورد:
?) آمرزش گناهان: پ?امبر خدا(ص) در تفس?ر سوره «قدر» فرمودند:فرصت شب قدر را غن?مت بدان?م
شب قدر فرصت? است زر?ن و طلا?? برا? شستشو? آ?نه دل. ا?ن شب بهتر?ن فرصت است تا خوب?ها را جا?گز?ن بد?ها، صلح و صفا را جا?گز?ن اختلاف و تفرقه، احسان و ن?ک? را جا?گز?ن ظلم و ستم، احسان به والد?ن را جا?گز?ن عاق والد?ن و صله رحم را جا?گز?ن قطع رحم نما??م. ن?کو و شا?سته است با صدقات قدم? در جهت آبادان? خانه آخرت بردار?م و با اعمال ن?ک و خ?ر، ثواب دو چندان ببر?م.
در کتاب ع?ون اخبارالرضا (ع) آمده است: محمد بن سنان درباره فلسفه روزه از حضرت امام رضا (ع) سوال کرد و ا?شان در پاسخ به برخ? علل دن?و? و ن?ز دلا?ل اخرو? آن اشاره کردند.
به گزارش بن?اد ب?ن الملل? امام رضا (ع)، نقل است هرگاه هلال ماه رمضان در آسمان خودنما?? م? کرد، حضرت امام رضا (ع) رو به قبله م? ا?ستاد، دستان خود را به آسمان بلند م? کرد و از خداوند م? خواست آن را هلال مبارک قرار دهد.
ا?شان در دعا? خود توف?ق روزه دار?، سلامت جسم و اطاعت از پروردگار متعال را طلب م? کردند.
عالم آل محمد (ص) درباره فلسفه روزه ن?ز فرموده اند: ?علّه الصوم لعرفان مسّ الجوع والعطش ل?کون ذل?لاً مستک?ناً مأجوراً محتسباً صابراً، و?کون ذلک دل?لاً له عل? شدائد الآخره، مع ما ف?ه من الانکسار له عن الشهوات، واعظاً له ف? العاجل، دل?لاً عل? الآجل ل?علم شده مبلغ ذلک من أهل الفقر والمسکنه ف? الدن?ا والآخره?
?علت روزه از برا? فهم?دن درد گرسنگ? و تشنگ? است تا بنده، ذل?ل و متضرع و مأجور و صابر باشد و شدائد آخرت را درک کند، علاوه بر ا?ن که در روزه ام?ال نفسان? شکسته شده و موعظه ا? هست برا? امر آخرت و آگاه? از حال اهل فقر و تنگدست? در دن?ا و آخرت.?
همچن?ن در دعا? شصت و ?کم کتاب ?صح?فه رضو?ه جامعه? درباره دعا? حضرت هنگام افطار آمده است: عنه قال: من قال عند إفطاره: ?اللّهم لکَ صُمنا بتوف?قک وعل? رِزقکَ اَفطَرنا بِاَمرک، فَتقبّلهُ مِنّا واغفر لنا، اِنّک اَنت الغَفورُ الرّح?م? غفرالله ما دخل عل? صومه من النقصان بذنوبه.
ا?ن شب?ه دعا?? است که حضرت ام?رالمؤمنان امام عل? (ع) هنگام افطار زمزمه م? فرمود: ?بِسْمِ اللّهِ اَللّهُمَّ لَکَ صُمْنا وَعَل? رِزْقِکَ اَفْطَرْنا فَتَقَبَّلْ مِنّا اِنَّکَ اَنْتَ السَّم?عُ الْعَل?مُ?، خدا?ا برا? تو روزه گرفت?م و با روز? تو افطار م? کن?م پس از ما بپذ?ر که به راست? تو شنوا و دانا??.
از حضرت امام رضا (ع) نقل شده که فرمودند: هر کس هنگام افطارش بگو?د: ?خداوندا ! با توف?ق تو برا?ت روزه گرفت?م و با دستور تو با روز? ات افطار کرد?م، پس آن را از ما بپذ?ر و ما را ب?امرز، به راست? که تو خودت بس?ار آمرزنده و بس?ار مهربان??، خداوند هر نقص و ع?ب? را که به خاطر گناهانش بر روزه او وارد شده، م? آمرزد./ا?رنا
مقدمّه:
سخن ازخدیجه(علیها السلام)، سخن از یک دنیا عظمت و پایداری واستقامت در هدف است. به حق قلم فرسایی درباره کسی که خداوند براو سلام و درود می فرستد، بسی مشکل است.اما به مصداق "ما لا یدرک کلّه لایدرک کلّه،" به بررسی گوشه هایی از شخصیت و زندگی این بزرگ بانو می پردازیم :
ولادت و خانواده :
خدیجه(علیها السلام) 68 سال قبل از هجرت بدنیا آمد با توجه به اینکه سن حضرت خدیجه هنگام ازدواج با پیامبر (ص) کمتر از سی سال بوده، پس تاریخ ولادت ایشان غیر از این است که در متن داده شده است . خانواده ای که خدیجه (علیها السلام)را پرورش داد از نظر شرافت خانوادگی و نسبت های خویشاوندی ، در شمار بزرگترین قبیله های عرب جای داشت.این خاندان در همه حجاز نفوذ داشت. آثار بزرگ و نجابت و شرافت از کردار و گفتار خدیجه (علیها السلام) پدیدار بود.
خدیجه (علیها السلام) از قبیله هاشم بود و پدرش خویلد بن اسد قریشی نام داشت . مادرش فاطمه دختر زائدبن اصم بود .