د?دگاه علما در باب اربع?ن
علما? اعلام اتفاق دارند که اربع?ن، روز ب?ستم ماه صفر است؛ و ز?ارت اربع?ن هم که مأثور وارد شده و مثاب است، همان ز?ارت ب?ستم ماه صفر است.
ش?خ طوس? ابوجعفر محمد بن حسن متوف? 460 در کتاب «التهذ?ب» صفحه? 17 جلد 2 باب فضل ز?ارت الحس?ن «عل?هالسلام» م?نو?سد:
اخبار وارده در ز?ارت مق?د به اوقات خاصه است که از آن جمله روز عاشورا و روز ب?ستم ماه صفر است.
طبق روا?ت جابر بن عبدالله انصار? به عنوان اول?ن زائر
در «مصباح المتهجد» صفحه? 551 در استحباب ز?ارت حس?ن روز اربع?ن که ب?ستم ماه صفر است م?نو?سد: روز? است که جابر در ا?ن روز به ز?ارت آمد.
و س?د ابنطاووس در «اقبال» و علامه? حل? در «المنته?» و علامه? مجلس? در مزار بحار و ش?خ ?وسف بحران? در «حدائق» و حاج? نور? در «تح?ة الزائر» و ش?خ عباس قم? در «مفات?ح»، همه از ش?خ طوس? نقل کردهاند.
فقط ش?خ بهائ? در «توض?ح المقاصد» م?نو?سد:
اربع?ن حس?ن 19 ماه صفر م? شود، و ا?ن نظر?ه رو? حساب دهم محرم است که جزو عشره? اول م?شود، و با?د چهلم جزو عشره? دوم 19 باشد، و ا?ن رأ? اولل خلاف متعارف است، ثان?ا ربط? به ثواب و ز?ارت مأثوره ندارد، چه همه ساله که اختلاف حساب? در تمام و ناقص بودن ن?ست که بگوئ?م اگر ماه محرم 29 روز بوده، اربع?ن نوزده م?شود، و چهلم را از روز 11 محرم م?شمارند، چنانچه مجلس? از کفعم? در وجه تسم?ه? ز?ارت اربع?ن در حد?ث حضرت عسکر? «عل?هالسلام» م?نو?سد: اربع?ن روز ب?ستم ماه صفر است که چهل روز پس از عاشورا م?باشد، ?عن? چهلم شهادت حس?ن «عل?هالسلام» است، و ا?ن همان روز? است که جابر بن عبدالله انصار? برا? ز?ارت قبر س?دالشهداء آمد و حد?ث نبو? را روا?ت کرد، و اول زائر قبر حس?ن در اول?ن اربع?ن بوده است
هر اربعین حسینی، قاصد حماسه نامی را، پیامدار استعلای ایمان، نشانهای از شکوه عشق، و برگ همیشه سبزی بر درخت هماره سرخ شهادت است. اربعین یک واژه نیست؛ کتابی قطور و پرماجراست. کتابی که گذر زمان و حادثههای زمین، هرگز نمیتواند نوشتههای آن را محو کند و البته کهنگی در آن راه ندارد. اربعین، هنرنامه مصوّر آرمان گرایی و حق یاوری است. اربعین، نشانهای بر اعتلای دین و بالندگی زمزمههای دعا و تلاوت قرآن در شب عاشورای حسینی است. اربعین، صدای عدالت و صداقت، و شاخههای درخت آزادگی است که از خاک کربلا روییده وتا ژرفای روزها و روزگاران ریشه دوانیده است. اربعین، جویبار همیشه جاری و سرخ تاریخ، و جوشش چشمههای خون خداوند از چهار سوی عالَم است.
عاشورا، روز شهادت حماسه سازان و اربعین، روز زیارت مرقد عاشورا سازان است. عاشورا، خروش خون حسین واربعین، پژواک این فریاد ظلم شکن است. عاشورا و اربعین، نقطه ابتدا و انتهای عشق نیست؛ بلکه چله عارفانه تشیع سرخ علوی است. عاشورا تا اربعین، نقطه اوج عشق حسینی است و در این چهل روز، حسین علیهالسلام تنها سخن محافل است تا در طول عمر انسان، بهانه بیداری و ظلمستیزی باشد. عاشورا، زمانه خون و ایثار است و اربعین، بهانه تبلیغ و پیمان. در عاشورا، حسین علیهالسلام با تاریخْ سخن گفت و در اربعین، تاریخ پای درس حسین علیهالسلام نشست. عاشورا روز کشت «خون خدا» در کویر جامعه ظلمزده است و اربعین، آغاز برداشت نخستین ثمره آن. آری، اربعینْ فرصتی برای اعلام همبستگی با عاشوراست.
