عرفه روزدرخواست از خداوند است
آدم از پروردگارش کلمات? در?افت داشت و با آن به سو? خدا بازگشت و خداوند، توبه او را پذ?رفت، چه او توبه پذ?ر مهربان است.
طبق روا?ت امام صادق(ع)، آدم (ع) پس از خروج از جوار خداوند، و فرود به دن?ا، چهل روز هر بامداد بر فرار کوه صفا با چشم گر?ان در حال سجود بود، جبرئ?ل بر آدم فرود آمد و پرس?د:
ـ چرا گر?ه م? کن? ا? آدم؟
ـ چگونه م? توانم گر?ه نکنم در حال?که خداوند مرا از جوارش ب?رون رانده و در دن?ا فرود آورده است.
ـ ا? آدم به درگاه خدا توبه کن و به سو? او بازگرد.
ـ چگونه توبه کنم؟
جبرئ?ل در روز هشتم ذ?حجه آدم را به من? برد، آدم شب را در آنجا ماند. و صبح با جبرئ?ل به صحرا? عرفات رفت، جبرئ?ل هنگام خروج از مکه، احرام بستن را به او ?اد داد و به او لب?ک گفتن را آموخت و چون بعد از ظهر روز عرفه فرا رس?د تلب?ه را قطع کرد و به دستور جبرئ?ل غسل کرد و پس از نماز عصر، آدم را به وقوف در عرفات واداشت و کلمات? را که از پروردگار در?افت کرده بود به و? تعل?م داد، ا?ن کلمات عبارت بودند از:
خداوندا با ستا?شت تو را تسب?ح م? گو?م |
سُبحانَکَ اللهُمَ وَ بِحمدِک |
جز تو خدا?? ن?ست |
لا الهَ الاّ اَنْتْ |
کار بد کردم و بخود ظلم نمودم |
عَمِلْتُ سوء وَ ظَلَمْتُ نَفْس? |
به گناه خود اعتراف م? کنم |
وَ اِعْتَرِفْتُ بِذَنب? اِغْفرل? |
تو مرا ببخش که تو بخشنده مهربان? |
اِنَّکَ اَنْتَ اَلغَفور الرّح?مْ |
آدم (ع) تا هنگام غروب آفتاب همچنان دستش رو به آسمان بلند بود و با تضرع اشک م? ر?خت، وقت? که آفتاب غروب کرد همراه جبرئ?ل روانه مشعر شد، و شب را در آنجا گذراند. و صبحگاهان در مشعر بپاخاست و در آنجا ن?ز با کلمات? به دعا پرداخت و به درگاه خداوند توبه گذاشت......
حضرت ابراه?م (ع) در عرفات
در صحرا? عرفات، جبرئ?ل، پ?ک وح? اله?، مناسک حج را به حضرت ابراه?م (ع) ن?ز آموخت و حضرت ابراه?م (ع) در برابر او م? فرمود: عَرِفتُ، عَرِفتُ (شناختم، شناختم).
پ?امبر اسلام (ص) در عرفات
و ن?ز دامنه کوه عرفات در زمان صدر اسلام کلاس صحرا?? پ?امبر اسلام (ص) بود و بنا به گفته مفسر?ن آخر?ن سوره قرآن در صحرا? عرفات بر پ?غمبر (ص) نازل شد و پ?غمبر ا?ن سوره را که از جامع تر?ن سوره ها? قرآن است و دارا? م?ثاق و پ?مانها? متعدد با ملل ?هود، مس?ح? و مسلمان و علما? آنها م? باشد، و قوان?ن و احکام کل? اسلام را در بر دارد، به مردم و شاگردانش تعل?م فرمود.
و طبق مشهور م?ان محدثان پ?امبر (ص) در چن?ن روز? سخنان تار?خ? خود را در اجتماع? عظ?م و با شکوه حجاج ب?ان داشت:
...... ا? مردم سخنان مرا بشنو?د! شا?د د?گر شما را در ا?ن نقطه ملاقات نکنم. شما به زود? به سو? خدا باز م? گرد?د. در آن جهان به اعمال ن?ک و بد شما رس?دگ? م? شود. من به شما توص?ه م? کنم هرکس امانت? نزد اوست با?د به صاحبش برگرداند. هان ا? مردم بدان?د ربا در آئ?ن اسلام اک?داً حرام است. از پ?رو? ش?طان بپره?ز?د. به شما سفارش م? کنم که به زنان ن?ک? کن?د ز?را آنان امانتها? اله? در دست شما هستند، و با قوان?ن اله? بر شما حلال شده اند.
......... من در م?ان شما دو چ?ز به ?ادگار م? گذارم که اگر به آن دو چنگ زن?د گمراه نم? شو?د، ?ک? کتاب خدا و د?گر? سنت و (عترت) من است.
هر مسلمان? با مسلمان د?گر برادر است و همه مسلمانان جهان با ?کد?گر برادرند و چ?ز? از اموال مسلمانان بر مسلمان? حلال ن?ست مگر ا?نکه آنرا به ط?ب خاطر به دست آورده باشد.....
صحرا? عرفات هما?ش شناخت و خودساز? امام حس?ن (ع)
حضرت س?دالشهدا، امام حس?ن (ع) ن?ز بعد از ظهر روز عرفه همراه با فرزندان و گروه? از اصحاب از خ?مه ها? خود در صحرا? عرفات ب?رون آمدند، و رو? به دامن ?کوه رحمت? نهادند و در سمت چپ کوه رو? به کعبه، هما?ش? تشک?ل دادند، که موضوع آن به مناسبت روز عرفه (روز شناخت)، شناخت و سازندگ? بود. ا?ن هما?ش، تنها جنبه علم و معرفت نداشت بلکه شناخت توأم با عمل و سازندگ? و تزک?ه و خودساز? بود
